La plupart du temps les versets sont constitués d’une unique phrase et ne dépassent guère trois lignes. Ils subdivisent les chapitres des livres. En les numérotant, les imprimeurs ont offert aux lecteurs des repères faciles.
Dans la Bible arménienne publiée en 1805 à Venise par le P. Zohrab, nous trouvons un verset particulièrement long. C’est le 5e verset du deuxième chapitre du livre de Judith.
ՅՈՒԴԻԹ – ԳԼ(ՈՒԽ) Բ՜.
(5) Եւ եղեւ իբրեւ կատարեաց զխորհուրդս զայս, կոչեաց նաբուքոդոնոսոր արքայ ասորեստանեայց զհողեփեռնէս զսպարապետ ա(մենայ)ն զօրաց իւրոց՝ եւ ասէ ցնա. Ա́յսպէս ասէ արքայ մեծ՝ տէ́ր՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն երկրիս. ահաւասիկ դու ելանիցես առաջի երեսաց իմոց, եւ ընտրեսցես առցես դու ընդ քեզ որք յուսացեալ են ՛ի զօրու(թ)ի(ւն)ս իւրեանց, հետեւակս հազարս հարիւր քսան. եւ բազմութի(ւն) յոյժ հեծելոց բեւրս երկոտասան։ եւ ելցես դու ընդ կողմն արեւմտից. քանզի ապա́խտ արարին զբանիւք հրամանաց իմոց։ Եւ պատուիրեսցես ն(ո)ց(ա), զի պատրաստեսցեն զերկիրն եւ զջուրսն. զի ելանե́մ ես բարկութ(եամ)բ իմով ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա), եւ ծածկե́մ զերեսս ա(մենայ)ն երկրի, եւ առնեմ կոխա́ն ոտից զօրու(թեամ)բ իմով, եւ մատնեցից զն(ո)ս(ա) ՛ի յափշտակութի(ւն) ա(մենայ)ն զօրաց իմոց. եւ վիրաւորք ն(ո)ց(ա) լցցեն զձորս եւ զծործորս իւրեանց, եւ գե́տք խաղասցեն յարենէ ն(ո)ց(ա). եւ ածի́ց ես զգերութի(ւն) ՛ի վերայ ն(ո)ց(ա) ՛ի ծագաց երկրէ։ Եւ դու ելանիցես պատիցե́ս պաշարիցե́ս ինձ զսահմանս ն(ո)ց(ա). եւ ապա մատնիցեն քեզ զանձինս իւրեանց. եւ պահիցես ինձ զն(ո)ս(ա) յաւուր նեղու(թ)ե(ան) եւ կշտամբանա́ց ն(ո)ց(ա)։
(http://titus.uni-frankfurt.de/texte/etcs/arm/zohrab/armat/armat458.htm)