Blogabriel

La version de référence de la Bible en langue arménienne est l’oeuvre du Vartabed Hovhannes Zohrab, prêtre mekhitariste. Elle fut publiée en 1805 à Venise en 4 volumes.

Սաղմոս. ՜ Ե:

1 – ՛Ի կատարած վասն վիճակելոցն։ Սաղմոս. ՜Ե։

2 – Բանից իմոց ո́ւնկն դիր տ(է)ր, եւ ՛ի մի́տ առ զաղաղակ իմ։

3 – Նայեաց ՛ի ձայն աղօթից իմոց, թագաւոր իմ եւ ա(ստուա)ծ իմ։

4 – Ես զքեզ աղաչե́մ տ(է)ր, ընդ առաւօտս լուիցես ձայնի իմում.

5 – ը(նդ) առաւօտս պատրաստ եղէց յանդիմա́ն լինել քեզ։ Ո́չ թէ դու ա(ստուա)ծ կամիս զանօրէնութի(ւն),

6 – եւ ո́չ բնակեն առ քեզ չարք, մի́ անօրէնք բնակեսցեն առաջի աչաց քոց։

7 – Ատեցե́ր զայնոսիկ որ գործեն զանօրէնու(թ)ի(ւն). կորուսանե́ս զամենեսեան ոյք խօսին սուտ։ Զայր արիւնահեղ եւ նենգաւոր պի́ղծ առնես դու տ(է)ր,

8 – այլ ես՝ ըս(տ) բազում ողորմու(թ)ե(ան) քում մտից ՛ի տուն քո. երկիր պագից ՛ի տաճար սուրբ քո երկիւղիւ քո։

9 – Տ(է)ր՝ առաջնորդեա́ ինձ յարդարու(թ)ե(ան) քում. վ(ա)ս(ն) թշնամեաց իմոց ուղի́ղ արա առաջի իմ զճանապարհս քո։

10 – Զի ո́չ գոյ ՛ի բերանս ն(ո)ց(ա) ճշմարտու(թ)ի(ւն), եւ սիրտք ն(ո)ց(ա) նանրեալք են։

11 – Ո(ր)պ(էս) գերեզման բա́ց է կոկորդ ն(ո)ց(ա). լեզուօք իւրեանց նենգաւորք եղեն։ Դատեա́ զնոսա ա(ստուա)ծ զի անկցի́ն ՛ի խորհրդոց իւրեանց. ըս(տ) բազում ամպարշտութե(ան) ն(ո)ց(ա) մերժեա́ զն(ո)ս(ա)՝ զի դառնացուցին զքեզ,

12 – Ուրա́խ լիցին ամենեքեան ոյք յուսացեալ են ՛ի քեզ, յաւիտեան ցնծասցեն, եւ բնակեսցես դու ՛ի ն(ո)ս(ա)։ Պարծեսցի́ն ՛ի քեզ սիրելիք անուան քոյ,

13 – զի օրհնեսցե́ս դու զարդարն. տ(է)ր ո(ր)պ(էս) զինու հաճու(թեամ)բ քով պսակեցեր զմեզ։

Տունք. ՜ժբ։

Septante

1 – Εἰς τὸ τέλος, ὑπὲρ τῆς κληρονομούσης·
ψαλμὸς τῷ Δαυιδ.

2 – Τὰ ϱήματά μου ἐνώτισαι, κύριε,
σύνες τῆς κραυγῆς μου·

3 – πρόσχες τῇ ϕωνῇ τῆς δεήσεώς μου,
ὁ βασιλεύς μου καὶ ὁ ϑεός μου.
ὅτι πρὸς σὲ προσεύξομαι, κύριε·

4 – τὸ πρωὶ εἰσακούσῃ τῆς ϕωνῆς μου,
τὸ πρωὶ παραστήσομαί σοι καὶ ἐπόψομαι.

5 – ὅτι οὐχὶ ϑεὸς ϑέλων ἀνομίαν σὺ εἶ,
οὐδὲ παροικήσει σοι πονηρευόμενος·

6 – οὐ διαμενοῦσιν παράνομοι κατέναντι τῶν ὀϕϑαλμῶν σου,
ἐμίσησας πάντας τοὺς ἐργαζομένους τὴν ἀνομίαν.

7 – ἀπολεῖς πάντας τοὺς λαλοῦντας τὸ ψεῦδος·
ἄνδρα αἱμάτων καὶ δόλιον βδελύσσεται κύριος.

8 – ἐγὼ δὲ ἐν τῷ πλήϑει τοῦ ἐλέους σου εἰσελεύσομαι εἰς τὸν // οἶκόν σου,
προσκυνήσω πρὸς ναὸν ἅγιόν σου ἐν ϕόβῳ σου.

9 – κύριε, ὁδήγησόν με ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ἕνεκα τῶν ἐχϑρῶν // μου,
κατεύϑυνον ἐνώπιόν μου τὴν ὁδόν σου.

10 – ὅτι οὐκ ἔστιν ἐν τῷ στόματι αὐτῶν ἀλήϑεια,
ἡ καρδία αὐτῶν ματαία·
τάϕος ἀνεῳγμένος ὁ λάρυγξ αὐτῶν,
ταῖς γλώσσαις αὐτῶν ἐδολιοῦσαν.

11 – κρῖνον αὐτούς, ὁ ϑεός·
ἀποπεσάτωσαν ἀπὸ τῶν διαβουλίων αὐτῶν·
κατὰ τὸ πλῆϑος τῶν ἀσεβειῶν αὐτῶν ἔξωσον αὐτούς,
ὅτι παρεπίκρανάν σε, κύριε.

12 – καὶ εὐϕρανϑήτωσαν πάντες οἱ ἐλπίζοντες ἐπὶ σέ·
εἰς αἰῶνα ἀγαλλιάσονται, καὶ κατασκηνώσεις ἐν αὐτοῖς,
καὶ καυχήσονται ἐν σοὶ πάντες οἱ ἀγαπῶντες τὸ ὄνομά σου.

13 – ὅτι σὺ εὐλογήσεις δίκαιον·
κύριε, ὡς ὅπλῳ εὐδοκίας ἐστεϕάνωσας ἡμᾶς.

Vulgate

1 – in finem pro ea quae hereditatem consequitur psalmus David
2 – verba mea auribus percipe Domine intellege clamorem meum
3 – intende voci orationis meae rex meus et Deus meus
4 – quoniam ad te orabo Domine mane exaudies vocem meam
5 – mane adstabo tibi et videbo quoniam non deus volens iniquitatem tu es
6 – neque habitabit iuxta te malignus neque permanebunt iniusti ante oculos tuos
7 – odisti omnes qui operantur iniquitatem perdes omnes qui loquuntur mendacium virum sanguinum et dolosum abominabitur Dominus
8 – ego autem in multitudine misericordiae tuae introibo in domum tuam adorabo ad templum sanctum tuum in timore tuo
9 – Domine deduc me in iustitia tua propter inimicos meos dirige in conspectu meo viam tuam
10 – quoniam non est in ore eorum veritas cor eorum vanum est
11 – sepulchrum patens est guttur eorum linguis suis dolose agebant iudica illos Deus decidant a cogitationibus suis secundum multitudinem impietatum eorum expelle eos quoniam inritaverunt te Domine
12 – et laetentur omnes qui sperant in te in aeternum exultabunt et habitabis in eis et gloriabuntur in te omnes qui diligunt nomen tuum
13 – quoniam tu benedices iusto Domine ut scuto bonae voluntatis coronasti nos

La version de référence de la Bible en langue arménienne est l’oeuvre du Vartabed Hovhannes Zohrab, prêtre mekhitariste. Elle fut publiée en 1805 à Venise en 4 volumes.

Սաղմոս. ՜ Դ:

1 – ՛Ի կատարած օրհնու(թ)ե(ան). Սաղմոս երգոց ՛ի դաւիթ. ՜Դ.։

2 – ՛Ի կարդալ իմում լուար ինձ ա(ստուա)ծ ըստ արդարու(թ)ե(ան), ՛ի նեղու(թ)ե(ան) ինձ անդո́րր արարեր. ողորմեա́ ինձ եւ լո́ւր աղօթից իմոց։

3 – Որդի́ք մարդկան՝ մինչեւ յե՞րբ էք խստասիրտք. ընդէ՞ր սիրէք զնանրութի(ւն), եւ խնդրէք զստութի(ւն)։

4 – Ծաներո́ւք զի սքանչելիս արար տ(է)ր սրբոյ իւրում. եւ տ(է)ր լուիցէ́ ինձ ՛ի կարդալ իմում առ նա։

5 – Բարկանայք՝ եւ մի́ մեղանչէք. զոր ինչ ասէք ՛ի սիրտս ձեր յանկողինս ձեր զղջացարո́ւք։

6 – Մատուցէ́ք պատարագ արդարութե(ան), եւ յուսացարո́ւք ՛ի տ(է)ր։ Բազումք ասէին թէ ո՞ ցուցցէ մեզ զբարու(թ)ի(ւն).

7 – նշանեցաւ առ մեզ լոյս երեսաց քոց, եւ ետուր ուրախու(թ)ի(ւն) սրտից մերոց։

8 – ՛Ի պտղոյ ցորենոյ գինւոյ ձիթոյ իւրեանց լցուցե́ր զն(ո)ս(ա)։

9 – Խաղաղու(թեամ)բ յայս եւ ՛ի սոյն ննջեսցո́ւք եւ զարթիցուք.

10 – զի դու տ(է)ր միայն առանձին յուսո́վ քով բնակեցուցեր զմեզ։

Տունք. ՜ը։

Septante

1 – Εἰς τὸ τέλος, ἐν ψαλμοῖς· ᾠδὴ τῷ Δαυιδ.

2 – ᾽Εν τῷ ἐπικαλεῖσϑαί με εἰσήκουσέν μου ὁ ϑεὸς τῆς δικαιοσύνης // μου·
ἐν ϑλίψει ἐπλάτυνάς μοι·
οἰκτίρησόν με καὶ εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου.

3 – υἱοὶ ἀνϑρώπων, ἕως πότε βαρυκάρδιοι;
ἵνα τί ἀγαπᾶτε ματαιότητα καὶ ζητεῖτε ψεῦδος;
διάψαλμα.

4 – καὶ γνῶτε ὅτι ἐϑαυμάστωσεν κύριος τὸν ὅσιον αὐτοῦ·
κύριος εἰσακούσεταί μου ἐν τῷ κεκραγέναι με πρὸς αὐτόν.

5 – ὀργίζεσϑε καὶ μὴ ἁμαρτάνετε·
λέγετε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν
καὶ ἐπὶ ταῖς κοίταις ὑμῶν κατανύγητε.
διάψαλμα.

6 – ϑύσατε ϑυσίαν δικαιοσύνης καὶ ἐλπίσατε ἐπὶ κύριον.

7 – πολλοὶ λέγουσιν Τίς δείξει ἡμῖν τὰ ἀγαϑά;
ἐσημειώϑη ἐϕ’ ἡμᾶς τὸ ϕῶς τοῦ προσώπου σου, κύριε.

8 – ἔδωκας εὐϕροσύνην εἰς τὴν καρδίαν μου·
ἀπὸ καιροῦ σίτου καὶ οἴνου καὶ ἐλαίου αὐτῶν ἐπληϑύνϑησαν.

9 – ἐν εἰρήνῃ ἐπὶ τὸ αὐτὸ κοιμηϑήσομαι καὶ ὑπνώσω,
ὅτι σύ, κύριε, κατὰ μόνας ἐπ’ ἐλπίδι κατῴκισάς με.

Vulgate

1 – in finem in carminibus psalmus David

2 – cum invocarem exaudivit me Deus iustitiae meae in tribulatione dilatasti mihi miserere mei et exaudi orationem meam

3 – filii hominum usquequo gravi corde ut quid diligitis vanitatem et quaeritis mendacium diapsalma

4 – et scitote quoniam mirificavit Dominus sanctum suum Dominus exaudiet me cum clamavero ad eum

5 – irascimini et nolite peccare quae dicitis in cordibus vestris in cubilibus vestris conpungimini diapsalma

6 – sacrificate sacrificium iustitiae et sperate in Domino multi dicunt quis ostendet nobis bona

7 – signatum est super nos lumen vultus tui Domine dedisti laetitiam in corde meo

8 – a fructu frumenti et vini et olei sui multiplicati sunt

9 – in pace in id ipsum dormiam et requiescam

10 – quoniam tu Domine singulariter in spe constituisti me

La version de référence de la Bible en langue arménienne est l’oeuvre du Vartabed Hovhannes Zohrab, prêtre mekhitariste. Elle fut publiée en 1805 à Venise en 4 volumes.

Սաղմոս. ՜Գ:

1 – Սաղմոս ՛ի դաւիթ. ՛ի ժամանակի զի փախուցեալ էր նա յերեսաց աբիսողոմայ որդւոյ իւրոյ. ՜Գ.:

2 – Տ(է)ր՝ զի բազո́ւմ եղեն նեղիչք իմ, բազումք յարեան ՛ի վ(ե)ր(այ) իմ։

3 – Բազումք ասէին զանձնէ իմմէ, թէ չի́ք փրկութի(ւն) սորա առ ա(ստուա)ծ իւր։

4 – Այլ դու տ(է)ր՝ օգնական իմ ես, փա́ռք իմ եւ բարձրացուցիչ գլխոյ իմոյ։

5 – Ձայնիւ իմով ես առ տ(է)ր կարդացի, լուաւ ինձ ՛ի լեռնէ սրբոյ իւրմէ։

6 – Ես ննջեցի եւ ՛ի քուն եղէ, զարթեայ եւ տ(է)ր ընդունելի́ իմ է։

7 – Ո́չ երկեայց ես ՛ի բիւրուց զօրաց ն(ո)ց(ա). որ շուրջանակի պատեալ պահեալ պաշարէին զիս։ Արի տ(է)ր՝ եւ փրկեա́ զիս ա(ստուա)ծ իմ.

8 – զի դու հարե́ր զամենեսեան ոյք էին ընդ իս թշնամութ(եամ)բ ՛ի տարապարտուց. եւ զատամունս մեղաւորաց փշրեսցես

9 – Տեառն է փրկու(թ)ի(ւն). ՛ի վ(ե)ր(այ) ժողովրդեան քոյ օրհնու(թ)ի(ւն) քո։

Տունք. ՜ը։ Գոբղայս. ՜իը։

Septante

1 – Ψαλμὸς τῷ Δαυιδ, ὁπότε ἀπεδίδρασκεν ἀπὸ
προσώπου Αβεσσαλωμ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ.

2 – Κύριε, τί ἐπληϑύνϑησαν οἱ ϑλίβοντές με;
πολλοὶ ἐπανίστανται ἐπ’ ἐμέ·

3 – πολλοὶ λέγουσιν τῇ ψυχῇ μου
Οὐκ ἔστιν σωτηρία αὐτῷ ἐν τῷ ϑεῷ αὐτοῦ.
διάψαλμα.

4 – σὺ δέ, κύριε, ἀντιλήμπτωρ μου εἶ,
δόξα μου καὶ ὑψῶν τὴν κεϕαλήν μου.

5 – ϕωνῇ μου πρὸς κύριον ἐκέκραξα,
καὶ ἐπήκουσέν μου ἐξ ὄρους ἁγίου αὐτοῦ.
διάψαλμα.

6 – ἐγὼ ἐκοιμήϑην καὶ ὕπνωσα·
ἐξηγέρϑην, ὅτι κύριος ἀντιλήμψεταί μου.

7 – οὐ ϕοβηϑήσομαι ἀπὸ μυριάδων λαοῦ
τῶν κύκλῳ συνεπιτιϑεμένων μοι.

8 – ἀνάστα, κύριε, σῶσόν με, ὁ ϑεός μου,
ὅτι σὺ ἐπάταξας πάντας τοὺς ἐχϑραίνοντάς μοι ματαίως,
ὀδόντας ἁμαρτωλῶν συνέτριψας.

9 – τοῦ κυρίου ἡ σωτηρία,
καὶ ἐπὶ τὸν λαόν σου ἡ εὐλογία σου.

Vulgate

1 – psalmus David cum fugeret a facie Abessalon filii sui

2 – Domine quid multiplicati sunt qui tribulant me multi insurgunt adversum me

3 – multi dicunt animae meae non est salus ipsi in Deo eius diapsalma

4 – tu autem Domine susceptor meus es gloria mea et exaltans caput meum

5 – voce mea ad Dominum clamavi et exaudivit me de monte sancto suo diapsalma

6 – ego dormivi et soporatus sum exsurrexi quia Dominus suscipiet me

7 – non timebo milia populi circumdantis me exsurge Domine salvum me fac Deus meus

8 – quoniam tu percussisti omnes adversantes mihi sine causa dentes peccatorum contrivisti

9 – Domini est salus et super populum tuum benedictio tua

La version de référence de la Bible en langue arménienne est l’oeuvre du Vartabed Hovhannes Zohrab, prêtre mekhitariste. Elle fut publiée en 1805 à Venise en 4 volumes.

Սաղմոս. ՜Բ:

՛Ի հեբրայեցւոց գրոց երկոքեան սոքա ընդ մի համարէն:

1 – Ընդէ՞ր խռովեցան հեթանոսք. եւ ժողովուրդք խորհեցան ՛ի սնոտիս:

2 – Յանդիմա՛ն եղեն թագաւորք երկրի, եւ իշխանք ժողովեցան ՛ի միասին վասն տ(եառ)ն եւ վ(ա)ս(ն) օծելոյ ն(ո)ր(ա):

3 – Խզեսցուք զկապանս ն(ո)ց(ա), եւ ընկեսցո՛ւք ՛ի մէնջ զլուծ նոցա:

4 – Բնակեալն յերկինս ծիծաղեսցի զնոքօք, եւ տ(է)ր արհամարհեսցէ զնոսա:

5 – Յայնժամ խօսեսցի՛ ընդ ն(ո)ս(ա) բարկութ(եամ)բ իւրով, եւ սրտմտու(թեամ)բ իւրով խռովեցուսցէ զն(ո)ս(ա):

6 – Ես կացի թագաւոր ՛ի նմանէ, ՛ի վերայ սիոնի լերին սրբոյ նորա՝ պատմել ինձ զհրամանս տ(եառ)ն:

7 – Տ(է)ր ասաց ցիս որդի իմ ես դու, եւ այսօր ծնա՛յ զքեզ:

8 – Խնդրեա՛ յինէն եւ տա՛ց քեզ զհեթանոսս ՛ի ժառանգութի(ւն), եւ իշխանու(թ)ի(ւն) քեզ զա(մենայ)ն ծա՛գս երկրի:

9 – Հովուեսցե՛ս զն(ո)ս(ա) գաւազանաւ երկաթեաւ. որպէս զանօթ բրտի փշրեսցե՛ս զն(ո)ս(ա):

10 – Արդ թա՛գաւորք՝ զայս ՛ի մի՛տ առէք, խրատեցարո՛ւք ամենեքեան ոյք դատիք զերկիր:

11 – Ծառայեցէ՛ք տ(եառ)ն երկիւղի՛ւ, եւ ցնծացէ՛ք առաջի ն(ո)ր(ա) դողութ(եամ)բ:

12 – Ընկալարո՛ւք զխրատ ն(ո)ր(ա)՝ զի մի՛ բարկասցի տ(է)ր, եւ կորնչիցիք ՛ի ճանապարհացն արդարու(թ)ե(ան):

13 – ՛Ի ժամանակի ո(ր)պ(էս) բորբոքեսցի բարկու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա)։ Երանի՛ ա(մենայ)նցուն՝ ոյք յուսացեալ են ՛ի տ(է)ր։

Տունք. ՜ժդ:

Septante

1 – ῞Ινα τί ἐϕρύαξαν ἔϑνη
καὶ λαοὶ ἐμελέτησαν κενά;

2 – παρέστησαν οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς,
καὶ οἱ ἄρχοντες συνήχϑησαν ἐπὶ τὸ αὐτὸ
κατὰ τοῦ κυρίου καὶ κατὰ τοῦ χριστοῦ αὐτοῦ
διάψαλμα

3 – Διαρρήξωμεν τοὺς δεσμοὺς αὐτῶν
καὶ ἀπορρίψωμεν ἀϕ’ ἡμῶν τὸν ζυγὸν αὐτῶν.

4 – ὁ κατοικῶν ἐν οὐρανοῖς ἐκγελάσεται αὐτούς,
καὶ ὁ κύριος ἐκμυκτηριεῖ αὐτούς.

5 – τότε λαλήσει πρὸς αὐτοὺς ἐν ὀργῇ αὐτοῦ
καὶ ἐν τῷ ϑυμῷ αὐτοῦ ταράξει αὐτούς

6 – ᾽Εγὼ δὲ κατεστάϑην βασιλεὺς ὑπ’ αὐτοῦ
ἐπὶ Σιων ὄρος τὸ ἅγιον αὐτοῦ

7 – διαγγέλλων τὸ πρόσταγμα κυρίου
Κύριος εἶπεν πρός με Υἱός μου εἶ σύ,
ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε·

8 – αἴτησαι παρ’ ἐμοῦ, καὶ δώσω σοι ἔϑνη τὴν κληρονομίαν σου
καὶ τὴν κατάσχεσίν σου τὰ πέρατα τῆς γῆς·

9 – ποιμανεῖς αὐτοὺς ἐν ϱάβδῳ σιδηρᾷ,
ὡς σκεῦος κεραμέως συντρίψεις αὐτούς.

10 – καὶ νῦν, βασιλεῖς, σύνετε·
παιδεύϑητε, πάντες οἱ κρίνοντες τὴν γῆν.

11 – δουλεύσατε τῷ κυρίῳ ἐν ϕόβῳ
καὶ ἀγαλλιᾶσϑε αὐτῷ ἐν τρόμῳ.

12 – δράξασϑε παιδείας, μήποτε ὀργισϑῇ κύριος
καὶ ἀπολεῖσϑε ἐξ ὁδοῦ δικαίας.
ὅταν ἐκκαυϑῇ ἐν τάχει ὁ ϑυμὸς αὐτοῦ,
μακάριοι πάντες οἱ πεποιϑότες ἐπ’ αὐτῷ.

Vulgate

1 – psalmus David quare fremuerunt gentes et populi meditati sunt inania

2 – adstiterunt reges terrae et principes convenerunt in unum adversus Dominum et adversus christum eius diapsalma

3 – disrumpamus vincula eorum et proiciamus a nobis iugum ipsorum

4 – qui habitat in caelis inridebit eos et Dominus subsannabit eos

5 – tunc loquetur ad eos in ira sua et in furore suo conturbabit eos

6 – ego autem constitutus sum rex ab eo super Sion montem sanctum eius praedicans praeceptum eius

7 – Dominus dixit ad me filius meus es tu ego hodie genui te

8 – postula a me et dabo tibi gentes hereditatem tuam et possessionem tuam terminos terrae

9 – reges eos in virga ferrea tamquam vas figuli confringes eos

10 – et nunc reges intellegite erudimini qui iudicatis terram

11 – servite Domino in timore et exultate ei in tremore

12 – adprehendite disciplinam nequando irascatur Dominus et pereatis de via iusta

13 – cum exarserit in brevi ira eius beati omnes qui confidunt in eo

La version de référence de la Bible en langue arménienne est l’oeuvre du Vartabed Hovhannes Zohrab, prêtre mekhitariste. Elle fut publiée en 1805 à Venise en 4 volumes.

Սաղմոս ՛ի դաւիթ. ՜Ա.

1 – ԵՐԱՆԵԱԼ Է ԱՅՐ ՈՐ Ո՛Չ գնաց ՛ի խորհուրդս ամպարշտաց, ՛ի ճանապարհի մեղաւորաց նա ո́չ եկաց, եւ յաթոռս ժանտից նա ո՛չ նստաւ:

2 – Այլ յօրէ՛նս տ(եառ)ն են կամք ն(ո)ր(ա), եւ յօրէնս ն(ո)ր(ա) խորհեսցի նա ՛ի տուէ եւ ՛ի գիշերի.

3 – եւ եղիցի նա ո(ր)պ(էս) ծա՛ռ որ տնկեալ է ՛ի գնացս ջուրց։ Որ զպտուղ իւր ՛ի ժամու տացէ, եւ տերեւ նորա մի՛ թափեսցի. եւ զա(մենայ)ն զոր ինչ արասցէ յաջողեսցի՛ նմա:

4 – Ո՛չ այսպէս են ամպարիշտք, եւ ո՛չ այսպէս. այլ որպէս հողմ զփոշի, զի հոսէ՛ ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց երկրի:

5 – Վասն այսորիկ ո՛չ յարիցեն ամպարիշտք ՛ի դատաստան, եւ ո՛չ մեղաւորք ՛ի խորհուրդս արդարոց:

6 – Քանզի ճանաչէ՛ տ(է)ր զճանապարհս արդարոց, ճանապարհք ամպարշտաց կորիցեն։

Տունք. ՜զ:

Septante

1 – Μακάριος ἀνήρ, ὃς οὐκ ἐπορεύϑη ἐν βουλῇ ἀσεβῶν
καὶ ἐν ὁδῷ ἁμαρτωλῶν οὐκ ἔστη
καὶ ἐπὶ καϑέδραν λοιμῶν οὐκ ἐκάϑισεν,

2 – ἀλλ’ ἢ ἐν τῷ νόμῳ κυρίου τὸ ϑέλημα αὐτοῦ,
καὶ ἐν τῷ νόμῳ αὐτοῦ μελετήσει ἡμέρας καὶ νυκτός.

3 – καὶ ἔσται ὡς τὸ ξύλον τὸ πεϕυτευμένον παρὰ τὰς διεξόδους τῶν ὑδάτων,
ὃ τὸν καρπὸν αὐτοῦ δώσει ἐν καιρῷ αὐτοῦ
καὶ τὸ ϕύλλον αὐτοῦ οὐκ ἀπορρυήσεται·
καὶ πάντα, ὅσα ἂν ποιῇ, κατευοδωϑήσεται.

4 – οὐχ οὕτως οἱ ἀσεβεῖς, οὐχ οὕτως,
ἀλλ’ ἢ ὡς ὁ χνοῦς, ὃν ἐκριπτεῖ ὁ ἄνεμος ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς.

5 – διὰ τοῦτο οὐκ ἀναστήσονται ἀσεβεῖς ἐν κρίσει
οὐδὲ ἁμαρτωλοὶ ἐν βουλῇ δικαίων·

6 – ὅτι γινώσκει κύριος ὁδὸν δικαίων,
καὶ ὁδὸς ἀσεβῶν ἀπολεῖται.

Vulgate

1 – beatus vir qui non abiit in consilio impiorum et in via peccatorum non stetit et in cathedra pestilentiae non sedit

2 – sed in lege Domini voluntas eius et in lege eius meditabitur die ac nocte

3 – et erit tamquam lignum quod plantatum est secus decursus aquarum quod fructum suum dabit in tempore suo et folium eius non defluet et omnia quaecumque faciet prosperabuntur

4 – non sic impii non sic sed tamquam pulvis quem proicit ventus a facie terrae

5 – ideo non resurgent impii in iudicio neque peccatores in consilio iustorum

6 – quoniam novit Dominus viam iustorum et iter impiorum peribit

Tel est le thème de la journée consacrée aujourd’hui à l’Ecole des Langues et Civilisations de l’Orient Ancien (ELCOA) à Paris.

9h30
Introduction par Olivier ARTUS
Directeur de l’École des Langues et Civilisations de l’Orient Ancien
9h45
Hripsimé jetée de la mort à la vie
Pr. Jean-Pierre MAHÉ, EPHE, Membre de l’Institut
10h30
De l’hérésie vers l’orthodoxie :
l’âge d’or du droit canonique arménien
Dr. Aram MARDIROSSIAN, Université de Paris X-Nanterre
11h15
L’Évangile arménien comme œuvre d’art
Pr. Charles de LAMBERTERIE, Université Paris 4 Sorbonne,
EPHE, ICP

Pause

14h
Le problème du sens : tolérance et détournement
dans la littérature arménienne
Pr. Bernard OUTTIER, ICP, CNRS
14h45
Questions d’édition liées à la littérature apocryphe
chrétienne en langue arménienne
Dr. Valentina CALZOLARI, Université de Genève
15h30
Questions autour de la version arménienne
des Actes des apôtres
Dr. Agnès OUZOUNIAN, ICP, INALCO

Les textes des premiers historiographes arméniens sont écrits en grabar, c’est à dire en arménien classique. Des traductions existent notamment en français, anglais et allemand.

Victor Langlois (1829-1869) est le premier à avoir publié en français dans une « Collection des historiens anciens et modernes de l’Arménie » deux volumes à Paris chez Firmin Didot frères entre 1867 et 1869. Ces deux volumes sont les seuls parus d’une collection qui devait se poursuivre. Malheureusement, la guerre de 1870 interrompit ce projet ambitieux. Le premier volume est consacré aux historiens grecs et syriens traduits anciennement en arménien. Le second concerne les premier historiens arméniens, ceux du cinquième siècle.

Le contenu de ces deux volumes est accessible sur le site http://remacle.org/.

• Mar Apas Catina
  • Histoire ancienne de l’Arménie
• Agathange (IV-Ve siècle ?)
  • Histoire du règne de Tiridate et de la prédication de Saint Grégoire l’Illuminateur
• Faustus de Byzance
  • Bibliothèque historique
• Zénob de Klag
  • Histoire de Dâron
• Jean Mamigonien
  • Continuation de l’Histoire de Daron
• Moïse de Khorène
  • Histoire d’Arménie (livres Ι, ΙΙ et ΙΙΙ)
• Elisée
  • Histoire de Vartan et de la guerre des Arméniens
• Lazare de Pharbe
  • Histoire d’Arménie

Il existe quelques grammaires de l’arménien sur Internet. Leur présentation est variée.

• Cours de grabar, sous la forme de pages html dans un site universitaire (attention aux fautes de frappe dans le texte)
• Cours d’arménien oriental, dans un wiki

Parfois, il n’y a qu’un fragment.

• Conjugaison, dans les premières pages d’un dictionnaire numérisé

Le Noël arménien est décalé de 13 jours par rapport à celui des catholiques et des protestants. C’est donc le 6 janvier. L’Eglise apostolique d’Arménie, que l’on appelle aussi Eglise Arménienne ou Eglise apostolique, n’a pas adopté le calendrier introduit par le pape Grégoire XIII en 1582. Elle a conservé le calendrier julien.

Voici quelques éclaircissements …

En 45 av. Jésus Christ, Jules César impose un calendrier avec en moyenne 365.25 jours, c’est ainsi que se définit l’année julienne. Mais comme les jours de la vraie vie ne sont pas fractionnables, on opta pour que tous les 4 ans il y ait une année avec un jour de plus.

La science des astronomes progressant, ils furent plusieurs siècles plus tard en mesure de calculer l’année solaire avec plus de précision et parvinrent au résultat suivant : 365,2422 jours. Ils proposèrent d’en tenir compte à l’aide d’un calendrier adoptant une année moyenne de 365,2425 jours. Cela s’obtiendrait concrètement ainsi : toute année divisible par 4 est bissextile sauf les années séculaires qui ne sont bissextiles que si elles sont divisibles par 400.

Le pape Grégoire XIII décréta l’adoption dans le monde catholique romain en 1582 de ce calendrier qui prit son nom : calendrier Grégorien. Peu à peu, il fut adopté et appliqué dans d’autres pays.

Le calendrier julien retardant d’environ 3 jours tous les 4 siècles par rapport au soleil, lorsque Rome adopta le calendrier grégorien en 1582, on décida de rattraper 10 jours de retard sur le soleil. Cela fut fait en passant sans transition du jeudi 4 octobre au vendredi 15 octobre 1582.

Cela eut aussi pour conséquence de décaler les calendriers julien et grégorien de 10 jours à cette date. Depuis, le décalage s’est creusé d’un jour supplémentaire en 1700, en 1800 et en 1900. Le calendrier julien retarde donc maintenant de 13 jours sur son homologue grégorien.

Si vous cherchez un livre sur un sujet en lien avec les langues ancienne ou moderne de l’Arménie, son histoire, sa culture et encore bien d’autres thèmes arménologiques, la Société des Etudes Arméniennes a mis à votre disposition une base de données que vous pouvez consulter ici. Ce projet de bibliographie arménologique internationale dynamique en ligne a reçu le nom du monastère d’Amaras. Ce monastère a été fondé au IVe siècle par saint Grégoire l’IIuminateur. Il est l’un des plus vieux monuments chrétiens. Mesrop Machtots y a ouvert la première école arménienne.

Vous pouvez ici accéder en français, en anglais ou en allemand avec un compte invité. Vous pourrez consulter la base, vous pourrez aussi y contribuer en remplissant une nouvelle fiche (saisie).