Blogabriel

Cette forme est présente trois fois dans le Nouveau Testament.

Matth. 16, 23

Եւ նա դարձեալ ի պետրոս ասէ. երթ յետս իմ սատանայ, գայթագղութիւն իմ ես. զի ոչ խորհիս դու զԱստուածսն, այլ զմարդկան։

Marc. 8, 33

Եւ նա՝ դարձաւ ետես զաշակերտսն, սաստեաց պետրոսի եւ ասէ. երթ յետս իմ սատանայ. զի ոչ խորհիս դու զԱստուծոյսն, այլ զմարդկանս։

Ces deux premières occurences sont synoptiques, il s’agit de la réprimande de Pierre. Jésus reprend Pierre. Dans la Bible de Jérusalem : « Mais lui, se retournant, dit à Pierre :  » Passe derrière moi, Satan ! tu me fais obstacle, car tes pensées ne sont pas celles de Dieu, mais celles des hommes !  » » (Matth.) ou « Mais lui, se retournant et voyant ses disciples, admonesta Pierre et dit :  » Passe derrière moi, Satan ! car tes pensées ne sont pas celles de Dieu, mais celles des hommes !  » » (Marc.). D’autres traductions de la Bible utilisent d’autres termes que pensées. Chez Second, Fillion ou Crampon, ce sera choses, dans la TOB vues.

Dans la Bible grecque, nous lisons simplement : τὰ τοῦ ϑεοῦ.

I Cor. 2, 11

զի ո՞ ոք ՛ի մարդկանէ գիտէ́ ինչ զմարդոյն, եթէ ոչ հոգի́ մարդոյն որ ՛ի նմա. նոյնպէս եւ ո́չ զա(ստուածո)յսն ոք գիտէ, եթէ ոչ հոգին ա(ստուածո)յ։

La BJ traduit : « Qui donc entre les hommes sait ce qui concerne l’homme, sinon l’esprit de l’homme qui est en lui ? De même, nul ne connaît ce qui concerne Dieu, sinon l’Esprit de Dieu. »

Crampon : « Car qui d’entre les hommes connaît ce qui se passe dans l’homme, si ce n’est l’esprit de l’homme qui est en lui ? De même personne ne connaît ce qui est en Dieu, si ce n’est l’Esprit de Dieu. »

TOB : «  Qui donc parmi les hommes connaît ce qui est dans l’homme, sinon l’esprit de l’homme qui est en lui ? De même, ce qui est en Dieu, personne ne le connaît, sinon l’Esprit de Dieu. »

Dans la Bible grecque, nous lisons simplement : τὰ τοῦ ϑεοῦ.

Maintenant, si nous recherchons cette expression grecque ailleurs dans la Bible grecque, nous avons : « Rendez à César ce qui appartient à César, et à Dieu ce qui appartient à Dieu » = Τὰ Καίσαρος ἀπόδοτε Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ θεοῦ τῷ θεῷ. (Marc. 12, 13-17; Matth. 22,21; Luc. 20, 25)

Marc. 12, 17 : Պատասխանի ետ Յիսուս՝ եւ ասէ ցնոսա. երթայք տուք՝ զկայսեր, կայսեր, եւ զԱստուծոյ՝ Աստուծոյ։ եւ զարմացան ընդ նա։

Matth. 22, 21 : ասեն՝ կայսեր։ Յայնժամ ասէ ցնոսա. երթայք՝ տուք զկայսեր՝ կայսեր, եւ զԱստուծոյ՝ Աստուծոյ։

Luc. 20, 25 : Եւ նա ասէ ցնոսա. արդ՝ երթայք տուք զկայսերն՝ կայսեր։ եւ զԱստուծոյն՝ Աստուծոյ։

Voici la réclame d’époque :

• Les Sacra parallela de Jean Damascène, théologien syriaque. Ce manuscrit du IXe siècle, grec 923, est présenté par Christian Förstel, conservateur en chef au département des Manuscrits, service médiéval de la BnF, et Jannic Durand, conservateur général, du musée du Louvre. Ce manuscrit a été numérisé, il peut être consulté en ligne. (Plus)
• Les Homélies de Grégoire de Naziance. Le manuscrit grec 510, daté de 880, avait pour commanditaire Basile 1er. Il est aussi présenté par Christian Förstel, et Leslie Brubaker, directrice du Center for Byzantine, Ottoman and Modern Greek Studies de l’université de Birmingham. Ce manuscrit a été numérisé, il peut être consulté en ligne.

Les vidéos ont été réalisées par l’Institut national du patrimoine.

Voici le texte dans sa version arménienne, tel que publié dans :

KARAPET TER-MEKERTTSCHIAN UND ERWAND TER-MINASSIANTZ,
IRENAEUS GEGEN DIE HÄRETIKER,
BUCH IV U. V, IN ARMENISCHER VERSION ENTDECKT,
LEIPZIG, 1910.

Յանդիմանեցելոց, սիրելի, ամենայն աղանդացն ի չորս գիրս յառաջ քան զայս քեզ առաքեալս ի մէնջ եւ վարդապետանոցացն նոցա յայտնի երեւեցելոց եւ խարխարեցելոց եւ եղծելոց այնոցիկ, որք զանաստուածսն եւ զամբարիշտսն սուտ գիւտս խրատուցն գտին, է ինչ, որ յիւրեանց իսկ յիւրաքանչիւր վարդապետութենէն նոցա, զոր յիւրեանցն թողաք ի մատեանս, եւ է ինչ, որ բանիւ ամենապատիկ ցուցիւք գնացելում եւ ճշմարտութեանն ցուցելոյ եւ երեւեցելոյ քարոզութեանն եկեղեցւոյ, զոր մարգարէքն քարոզեցին, որպէս ցուցաքն, եւ կատարեաց Քրիստոս, իսկ առաքեալքն աւանդեցին, յորոց եկեղեցի ընկալեալ ի բոլոր աշխարհ միայն բարւոք պահելով աւանդէ որդւոց իւրոց եւ խնդրոցն առ ամենեցուն [146 v.] քակտելոցն յաղանդացն մեզ առարկելոց, եւ առաքելոցն ուսման տարածեցելոյ եւ երեւելի եղելոց շատից, որ ինչ միանգամ ի Տեառնէ ի ձեռն առակացն ասացաւ եւ գործեցաւ, յայսմ ի գիրս ի հինգերորդում զբոլոր զիրացն գործ զՅանդիմանութեանն եւ զԵղծմանն Ստանուն Գիտութեանն, յայլոցն եւս մնացելոց վարդապետութենէն Տեառն մերոյ եւ յառաքելական թղթոցն փորձեսցուք զապացոյցն առնել, որպէս պահանջեցեր ի մէնջ, եւ մեք հրամանիդ քո արդանեկութիւն արարեալ վասն եւ ի պաշտաւն բանի դնիլ, եւ ամենաւրինակաբարն մատուցելոց ըստ մերում զաւրութեան քեզ յոլով եւ շատ թոշակ տալ առ հակաճառութիւնս այլաղանդացն եւ շրջել եւ հաւանեցուցանել զմոլորեալսն եւ դարձուցանել յեկեղեցին Աստուծոյ եւ զնորատնկոցն զբարս հաստատել, զի հաստատուն եւ անշարժ պահիցեն զհաւատն, զոր բարւոքն պահեցեալ յեկեղեցւոյ ընկալան, եւ ոչ ըստ միոյ իրաց մի շրջեալք պատրեսցին ի չարէն, ուսուցանել զնոսա եւ հանել ի ճշմարտութենէն փորձեցելոց։ Պէտք լիցին քեզ եւ ամենեցուն, որք պատահիցեն գրոյս այսմիկ, առատաբար շքով եւ երկովք հանդիպել ի մէնջս յառաջագոյն ասացելոցս, զի եւ զենթադրութիւնս զայս գիտասցես, առ [147 r.] որս հակաճառութիւնս առնեմք, քանզի այսպէս ապա եւ աւրինաւորագոյն ընդդէմ ասասցես նոցա եւ ի պատրաստէ առ ձեռն առնուլ ունիցիս զառ ամենեսինսն նոսա հակառակաբանութիւնսն եւ զնոցա զկարծիս հաստատութեան, ի ձեռն երկնային հաւատոցն, իբրու խոտան եւ անպիտան ի բաց մերժեալ, բայց միայնում հաստատնում եւ ճշմարիտ վարդապետին զհետ երթեալ Բանին Աստուծոյ Յիսուսի Քրիստոսի Տեառն մերոյ, վասն առաւել սիրոյն իւրոյ եղելում այս, որ ինչ եմք մեք, զի զմեզ գոլ հաստատեալ յարմարեսցէ զայն, որ ինչ է ինքն։

La version de référence de la Bible en langue arménienne est l’oeuvre du Vartabed Hovhannes Zohrab, prêtre mekhitariste. Elle fut publiée en 1805 à Venise en 4 volumes.

Սաղմոս. ՜ Ը:

1 – ՛Ի կատարած ՛ի վերայ հնձանացն. Սաղմոս ՛ի դաւիթ. Ը։

2 – Տ(է)ր տ(է)ր մեր՝ զի սքանչելի́ է անուն քո յա(մենայ)ն երկրի։ Համբարձաւ մեծվայելչութի(ւն) քո ՛ի վերո́յ քան զերկինս.

3 – ՛ի բերանոյ մանկանց տղայոց ստընդիեցաց կատարեսցի օրհնու(թ)ի(ւն)։ Վասն թշնամեաց քոց տ(է)ր. զի եղծցին թշնամին եւ հակառակորդն։

4 – Տեսից զերկինս զգործս մատանց քոց, զլուսին եւ զաստեղս զորս դո́ւ հաստատեցեր։

5 – Ո՞վ է մարդ զի յիշես դու զնա, կամ որդի մարդոյ թէ ա́յց ինչ արասցես դու նմա։

6 – Փոքր ինչ խոնա́րհ արարեր զնա քան զհրեշտակս քո, փառօք եւ պատուով պսակեցե́ր զնա,

7 – եւ կացուցեր զնա ՛ի վ(ե)ր(այ) ձեռակերտա́ց քոց։

8 – Զա(մենայ)ն ինչ հնազա́նդ արարեր ՛ի ներքոյ ոտից ն(ո)ր(ա), զխաշն եւ զարջառ՝ եւ զա(մենայ)ն ինչ։

9 – Եւս եւ զերէ́ վայրի, զթռչունս երկնից, զձկունս ծովուց որ շրջին ընդ շաւիղս ծովուց։

10 – Տ(է)ր տ(է)ր մեր՝ զի սքանչելի́ է անուն քո յա(մենայ)ն երկրի։

Տունք. ՜թ։ Գոբղայս. ՜իզ։

Septante

1 – Εἰς τὸ τέλος, ὑπὲρ τῶν ληνῶν· ψαλμὸς τῷ Δαυιδ.

2 – Κύριε ὁ κύριος ἡμῶν, ὡς ϑαυμαστὸν τὸ ὄνομά σου ἐν πάσῃ τῇ γῇ,
ὅτι ἐπήρϑη ἡ μεγαλοπρέπειά σου ὑπεράνω τῶν οὐρανῶν.

3 – ἐκ στόματος νηπίων καὶ ϑηλαζόντων κατηρτίσω αἶνον
ἕνεκα τῶν ἐχϑρῶν σου
τοῦ καταλῦσαι ἐχϑρὸν καὶ ἐκδικητήν.

4 – ὅτι ὄψομαι τοὺς οὐρανούς, ἔργα τῶν δακτύλων σου,
σελήνην καὶ ἀστέρας, ἃ σὺ ἐϑεμελίωσας.

5 – τί ἐστιν ἄνϑρωπος, ὅτι μιμνῄσκῃ αὐτοῦ,
ἢ υἱὸς ἀνϑρώπου, ὅτι ἐπισκέπτῃ αὐτόν;

6 – ἠλάττωσας αὐτὸν βραχύ τι παρ’ ἀγγέλους,
δόξῃ καὶ τιμῇ ἐστεϕάνωσας αὐτόν·

7 – καὶ κατέστησας αὐτὸν ἐπὶ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν σου,
πάντα ὑπέταξας ὑποκάτω τῶν ποδῶν αὐτοῦ,

8 – πρόβατα καὶ βόας πάσας,
ἔτι δὲ καὶ τὰ κτήνη τοῦ πεδίου,

9 – τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τοὺς ἰχϑύας τῆς ϑαλάσσης,
τὰ διαπορευόμενα τρίβους ϑαλασσῶν.

10 – κύριε ὁ κύριος ἡμῶν, ὡς ϑαυμαστὸν τὸ ὄνομά σου ἐν πάσῃ τῇ γῇ.

Vulgate

1 – in finem pro torcularibus psalmus David

2 – Domine Dominus noster quam admirabile est nomen tuum in universa terra quoniam elevata est magnificentia tua super caelos

3 – ex ore infantium et lactantium perfecisti laudem propter inimicos tuos ut destruas inimicum et ultorem

4 – quoniam videbo caelos tuos opera digitorum tuorum lunam et stellas quae tu fundasti

5 – quid est homo quod memor es eius aut filius hominis quoniam visitas eum

6 – minuisti eum paulo minus ab angelis gloria et honore coronasti eum

7 – et constituisti eum super opera manuum tuarum

8 – omnia subiecisti sub pedibus eius oves et boves universas insuper et pecora campi

9 – volucres caeli et pisces maris qui perambulant semitas maris

10 – Domine Dominus noster quam admirabile est nomen tuum in universa terra

La version de référence de la Bible en langue arménienne est l’oeuvre du Vartabed Hovhannes Zohrab, prêtre mekhitariste. Elle fut publiée en 1805 à Venise en 4 volumes.

Սաղմոս. ՜ Է:

1 – Սաղմոս ՛ի դաւիթ. զոր ասաց տ(եառ)ն վասն բանին քուսեայ որդւոյ յիմենայ. Է։

2 – Տ(է)ր ա(ստուա)ծ իմ ՛ի քեզ յուսացայ եւ փրկեա́ զիս, յա(մենայ)ն հալածչաց իմոց ապրեցո́ զիս։

3 – Գուցէ երբէք յափշտակիցէ ո(ր)պ(էս) առե́ւծ զանձն իմ, ո́չ ոք իցէ որ փրկիցէ, եւ ո́չ այն որ ապրեցուցանէ։

4 – Տ(է)ր ա(ստուա)ծ իմ թէ արարից զայս, թէ իցեն անօրէնու(թ)ի(ւն)ք ՛ի ձեռս իմ։

5 – Թէ հատուցի́ երբէք այնոցիկ ոյք հատուցին ինձ չար. անկա́յց եւ ես ՛ի թշնամեաց իմոց ընդունայն։

6 – Հալածեսցէ́ ապա թշնամին զանձն իմ. հասցէ́ կոխեսցէ յերկիր զկեանս իմ, եւ զփառս իմ ՛ի հո́ղ բնակեցուսցէ։

7 – Արի́ տ(է)ր բարկու(թեամ)բ քով, եւ բա́րձր լեր ՛ի սպառել թշնամեաց իմոց։ Զարթի́ր տ(է)ր ա(ստուա)ծ իմ ՛ի հրամանս քո զոր պատուիրեցեր,

8 – եւ ժողովք ժողովրդոց շո́ւրջ եղիցին զքեւ։ Վ(ա)ս(ն) այսորիկ ՛ի բարձունս դա́րձ տ(է)ր.

9 – եւ տ(է)ր դատի զժողովուրդս իւր։ Դա́տ արա ինձ տ(է)ր ըստ արդարութե(ան) իմում. ըստ անբծու(թ)ե(ան) իմում որ յիս։

10 – Կատարեսցի́ն չարիք ՛ի վ(ե)ր(այ) մեղաւորաց, եւ յաջողեսցե́ս դու արդարոյն։ Որ քննէ զսիրտս եւ զերիկամունս ա(ստուա)ծ արդար. յիրաւի́ է

11 – օգնու(թ)ի(ւն) ինձ յա(ստուծո)յ՝ որ ապրեցուցանէ զայնոսիկ, որ ուղիղ են սրտիւք։

12 – Ա(ստուա)ծ դատաւոր արդա́ր հզօր եւ երկայնամիտ. որ ո́չ ածէ զբարկու(թ)ի(ւն) իւր զօրհանապազ։

13 – Ապա թէ ո́չ դառնայք առ նա՝ զսուր իւր սրեալ է՝ եւ զաղեղն իւր լարեալ.

14 – ՛ի նմա է պատրաստեալ զանօթս մահու, եւ զնետս իւր այրեցելո́վք է գործեալ։

15 – Ահաւասիկ երկնեաց զանօրէնու(թ)ի(ւն), յղացաւ զցա́ւս եւ ծնաւ զանօրէնութի(ւն)։

16 – Գուբն՝ զոր փորեաց եւ պեղեաց, ՛ի նո́յն անկցի ՛ի խորխորատ զոր եւ գործեաց։

17 – Դարձցին ցաւք ՛ի գլուխ ն(ո)ր(ա). ՛ի վ(ե)ր(այ) գագաթա́ն ն(ո)ր(ա) անօրէնու(թ)ի(ւն)ք իւր իջցեն։

18 – Խոստովան եղէց տ(եառ)ն ըս(տ) արդարու(թ)ե(ան) ն(ո)ր(ա), սաղմոս ասացից անուան տ(եառ)ն բարձրելոյ։

Տունք. ՜ժէ։

Septante

1 – Ψαλμὸς τῷ Δαυιδ, ὃν ᾖσεν τῷ κυρίῳ
ὑπὲρ τῶν λόγων Χουσι υἱοῦ Ιεμενι.

2 – Κύριε ὁ ϑεός μου, ἐπὶ σοὶ ἤλπισα·
σῶσόν με ἐκ πάντων τῶν διωκόντων με καὶ ϱῦσαί με,

3 – μήποτε ἁρπάσῃ ὡς λέων τὴν ψυχήν μου
μὴ ὄντος λυτρουμένου μηδὲ σῴζοντος.

4 – κύριε ὁ ϑεός μου, εἰ ἐποίησα τοῦτο,
εἰ ἔστιν ἀδικία ἐν χερσίν μου,

5 – εἰ ἀνταπέδωκα τοῖς ἀνταποδιδοῦσίν μοι κακά,
ἀποπέσοιν ἄρα ἀπὸ τῶν ἐχϑρῶν μου κενός,

6 – καταδιώξαι ἄρα ὁ ἐχϑρὸς τὴν ψυχήν μου καὶ καταλάβοι
καὶ καταπατήσαι εἰς γῆν τὴν ζωήν μου
καὶ τὴν δόξαν μου εἰς χοῦν κατασκηνώσαι.
διάψαλμα.

7 – ἀνάστηϑι, κύριε, ἐν ὀργῇ σου,
ὑψώϑητι ἐν τοῖς πέρασι τῶν ἐχϑρῶν μου·
ἐξεγέρϑητι, κύριε ὁ ϑεός μου, ἐν προστάγματι, ᾧ ἐνετείλω,

8 – καὶ συναγωγὴ λαῶν κυκλώσει σε,
καὶ ὑπὲρ ταύτης εἰς ὕψος ἐπίστρεψον.

9 – κύριος κρινεῖ λαούς·
κρῖνόν με, κύριε, κατὰ τὴν δικαιοσύνην μου
καὶ κατὰ τὴν ἀκακίαν μου ἐπ’ ἐμοί.

10 – συντελεσϑήτω δὴ πονηρία ἁμαρτωλῶν,
καὶ κατευϑυνεῖς δίκαιον·
ἐτάζων καρδίας καὶ νεϕροὺς ὁ ϑεός.

11 – δικαία ἡ βοήϑειά μου παρὰ τοῦ ϑεοῦ
τοῦ σῴζοντος τοὺς εὐϑεῖς τῇ καρδίᾳ.

12 – ὁ ϑεὸς κριτὴς δίκαιος καὶ ἰσχυρὸς καὶ μακρόϑυμος
μὴ ὀργὴν ἐπάγων καϑ’ ἑκάστην ἡμέραν.

13 – ἐὰν μὴ ἐπιστραϕῆτε, τὴν ϱομϕαίαν αὐτοῦ στιλβώσει·
τὸ τόξον αὐτοῦ ἐνέτεινεν καὶ ἡτοίμασεν αὐτὸ

14 – καὶ ἐν αὐτῷ ἡτοίμασεν σκεύη ϑανάτου,
τὰ βέλη αὐτοῦ τοῖς καιομένοις ἐξειργάσατο.

15 – ἰδοὺ ὠδίνησεν ἀδικίαν,
συνέλαβεν πόνον καὶ ἔτεκεν ἀνομίαν·

16 – λάκκον ὤρυξεν καὶ ἀνέσκαψεν αὐτὸν
καὶ ἐμπεσεῖται εἰς βόϑρον, ὃν εἰργάσατο·

17 – ἐπιστρέψει ὁ πόνος αὐτοῦ εἰς κεϕαλὴν αὐτοῦ,
καὶ ἐπὶ κορυϕὴν αὐτοῦ ἡ ἀδικία αὐτοῦ καταβήσεται.

18 – ἐξομολογήσομαι κυρίῳ κατὰ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ
καὶ ψαλῶ τῷ ὀνόματι κυρίου τοῦ ὑψίστου.

Vulgate

1 – psalmus David quem cantavit Domino pro verbis Chusi filii Iemini

2 – Domine Deus meus in te speravi salvum me fac ex omnibus persequentibus me et libera me

3 – nequando rapiat ut leo animam meam dum non est qui redimat neque qui salvum faciat

4 – Domine Deus meus si feci istud si est iniquitas in manibus meis

5 – si reddidi retribuentibus mihi mala decidam merito ab inimicis meis inanis

6 – persequatur inimicus animam meam et conprehendat et conculcet in terra vitam meam et gloriam meam in pulverem deducat diapsalma

7 – exsurge Domine in ira tua exaltare in finibus inimicorum meorum et exsurge Domine Deus meus in praecepto quod mandasti

8 – et synagoga populorum circumdabit te et propter hanc in altum regredere

9 – Dominus iudicat populos iudica me Domine secundum iustitiam meam et secundum innocentiam meam super me

10 – consummetur nequitia peccatorum et diriges iustum et scrutans corda et renes Deus

11 – iustum adiutorium meum a Deo qui salvos facit rectos corde

12 – Deus iudex iustus et fortis et patiens numquid irascitur per singulos dies

13 – nisi conversi fueritis gladium suum vibrabit arcum suum tetendit et paravit illum

14 – et in eo paravit vasa mortis sagittas suas ardentibus effecit

15 – ecce parturiit iniustitiam et concepit dolorem et peperit iniquitatem

16 – lacum aperuit et effodit eum et incidet in foveam quam fecit

17 – convertetur dolor eius in caput eius et in verticem ipsius iniquitas eius descendet

18 – confitebor Domino secundum iustitiam eius et psallam nomini Domini altissimi

La version de référence de la Bible en langue arménienne est l’oeuvre du Vartabed Hovhannes Zohrab, prêtre mekhitariste. Elle fut publiée en 1805 à Venise en 4 volumes.

Սաղմոս. ՜ Զ:

1 – ՛Ի կատարած ընդ օրհնութի(ւն)ս վասն ութերորդաց։ Սաղմոս ՛ի դաւիթ. Զ.

2 – Տ(է)ր՝ մի́ սրտմտու(թեամ)բ քով յանդիմաներ զիս, եւ մի́ բարկութ(եամ)բ քով խրատեր զիս։

3 – Ողորմեա́ ինձ տ(է)ր զի հիւա́նդ եմ ես. բժշկեա́ զանձն իմ, զի խռովեցան ոսկերք իմ։

4 – Անձն իմ յոյժ խռովեցաւ, եւ դու տ(է)ր՝ մինչեւ յե՞րբ։

5 – Դա́րձ տ(է)ր եւ փրկեա́ զանձն իմ. կեցո́ զիս տ(է)ր ըստ ողորմութե(ան) քում։

6 – Զի ո́չ ոք է որ ՛ի մահու յիշէ զքեզ, կամ ՛ի դժոխս խոստովան առնի առ քեզ։

7 – Վաստակեցի ես ՛ի հեծու(թ)ե(ան) իմում, լուացի զա(մենայ)ն գիշեր զմահիճս իմ. եւ արտասուօք իմովք զանկողինս իմ թացի։

8 – Խռովեցաւ ՛ի սրտմտութենէ ակն իմ. մաշեցա́յ ես ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն թշնամեաց իմոց։

9 – ՛Ի բա́ց կացէք յինէն ամենեքեան, ոյք գործէք զանօրէնու(թ)ի(ւն)։

10 – Լուաւ տ(է)ր ձայնի լալոյ իմոյ, լուաւ տ(է)ր աղօթից իմոց. եւ տ(է)ր զխնդրուածս իմ ընկալաւ։

11 – Ամաչեսցեն եւ խռովեսցի́ն յոյժ ա(մենայ)ն թշնամիք իմ. դարձցին յետս եւ ամաչեսցե́ն յոյժ վաղվաղակի եւ խռովեսցին։

Տունք. ՜ժ։ Գոբղայս. ՜լ։

Septante

1 – Εἰς τὸ τέλος, ἐν ὕμνοις, ὑπὲρ τῆς ὀγδόης·
ψαλμὸς τῷ Δαυιδ.

2 – Κύριε, μὴ τῷ ϑυμῷ σου ἐλέγξῃς με
μηδὲ τῇ ὀργῇ σου παιδεύσῃς με.

3 – ἐλέησόν με, κύριε, ὅτι ἀσϑενής εἰμι·
ἴασαί με, κύριε, ὅτι ἐταράχϑη τὰ ὀστᾶ μου,

4 – καὶ ἡ ψυχή μου ἐταράχϑη σϕόδρα·
καὶ σύ, κύριε, ἕως πότε;

5 – ἐπίστρεψον, κύριε, ϱῦσαι τὴν ψυχήν μου,
σῶσόν με ἕνεκεν τοῦ ἐλέους σου.

6 – ὅτι οὐκ ἔστιν ἐν τῷ ϑανάτῳ ὁ μνημονεύων σου·
ἐν δὲ τῷ ᾅδῃ τίς ἐξομολογήσεταί σοι;

7 – ἐκοπίασα ἐν τῷ στεναγμῷ μου,
λούσω καϑ’ ἑκάστην νύκτα τὴν κλίνην μου,
ἐν δάκρυσίν μου τὴν στρωμνήν μου βρέξω.

8 – ἐταράχϑη ἀπὸ ϑυμοῦ ὁ ὀϕϑαλμός μου,
ἐπαλαιώϑην ἐν πᾶσιν τοῖς ἐχϑροῖς μου.

9 – ἀπόστητε ἀπ’ ἐμοῦ, πάντες οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν,
ὅτι εἰσήκουσεν κύριος τῆς ϕωνῆς τοῦ κλαυϑμοῦ μου·

10 – εἰσήκουσεν κύριος τῆς δεήσεώς μου,
κύριος τὴν προσευχήν μου προσεδέξατο.

11 – αἰσχυνϑείησαν καὶ ταραχϑείησαν σϕόδρα πάντες οἱ ἐχϑροί μου,
ἀποστραϕείησαν καὶ καταισχυνϑείησαν σϕόδρα διὰ τάχους.

Vulgate

1 – in finem in carminibus pro octava psalmus David

2 – Domine ne in furore tuo arguas me neque in ira tua corripias me

3 – miserere mei Domine quoniam infirmus sum sana me Domine quoniam conturbata sunt ossa mea

4 – et anima mea turbata est valde et tu Domine usquequo

5 – convertere Domine eripe animam meam salvum me fac propter misericordiam tuam

6 – quoniam non est in morte qui memor sit tui in inferno autem quis confitebitur tibi

7 – laboravi in gemitu meo lavabo per singulas noctes lectum meum in lacrimis meis stratum meum rigabo

8 – turbatus est a furore oculus meus inveteravi inter omnes inimicos meos

9 – discedite a me omnes qui operamini iniquitatem quoniam exaudivit Dominus vocem fletus mei

10 – exaudivit Dominus deprecationem meam Dominus orationem meam suscepit

11 – erubescant et conturbentur vehementer omnes inimici mei convertantur et erubescant valde velociter

La version de référence de la Bible en langue arménienne est l’oeuvre du Vartabed Hovhannes Zohrab, prêtre mekhitariste. Elle fut publiée en 1805 à Venise en 4 volumes.

Սաղմոս. ՜ Ե:

1 – ՛Ի կատարած վասն վիճակելոցն։ Սաղմոս. ՜Ե։

2 – Բանից իմոց ո́ւնկն դիր տ(է)ր, եւ ՛ի մի́տ առ զաղաղակ իմ։

3 – Նայեաց ՛ի ձայն աղօթից իմոց, թագաւոր իմ եւ ա(ստուա)ծ իմ։

4 – Ես զքեզ աղաչե́մ տ(է)ր, ընդ առաւօտս լուիցես ձայնի իմում.

5 – ը(նդ) առաւօտս պատրաստ եղէց յանդիմա́ն լինել քեզ։ Ո́չ թէ դու ա(ստուա)ծ կամիս զանօրէնութի(ւն),

6 – եւ ո́չ բնակեն առ քեզ չարք, մի́ անօրէնք բնակեսցեն առաջի աչաց քոց։

7 – Ատեցե́ր զայնոսիկ որ գործեն զանօրէնու(թ)ի(ւն). կորուսանե́ս զամենեսեան ոյք խօսին սուտ։ Զայր արիւնահեղ եւ նենգաւոր պի́ղծ առնես դու տ(է)ր,

8 – այլ ես՝ ըս(տ) բազում ողորմու(թ)ե(ան) քում մտից ՛ի տուն քո. երկիր պագից ՛ի տաճար սուրբ քո երկիւղիւ քո։

9 – Տ(է)ր՝ առաջնորդեա́ ինձ յարդարու(թ)ե(ան) քում. վ(ա)ս(ն) թշնամեաց իմոց ուղի́ղ արա առաջի իմ զճանապարհս քո։

10 – Զի ո́չ գոյ ՛ի բերանս ն(ո)ց(ա) ճշմարտու(թ)ի(ւն), եւ սիրտք ն(ո)ց(ա) նանրեալք են։

11 – Ո(ր)պ(էս) գերեզման բա́ց է կոկորդ ն(ո)ց(ա). լեզուօք իւրեանց նենգաւորք եղեն։ Դատեա́ զնոսա ա(ստուա)ծ զի անկցի́ն ՛ի խորհրդոց իւրեանց. ըս(տ) բազում ամպարշտութե(ան) ն(ո)ց(ա) մերժեա́ զն(ո)ս(ա)՝ զի դառնացուցին զքեզ,

12 – Ուրա́խ լիցին ամենեքեան ոյք յուսացեալ են ՛ի քեզ, յաւիտեան ցնծասցեն, եւ բնակեսցես դու ՛ի ն(ո)ս(ա)։ Պարծեսցի́ն ՛ի քեզ սիրելիք անուան քոյ,

13 – զի օրհնեսցե́ս դու զարդարն. տ(է)ր ո(ր)պ(էս) զինու հաճու(թեամ)բ քով պսակեցեր զմեզ։

Տունք. ՜ժբ։

Septante

1 – Εἰς τὸ τέλος, ὑπὲρ τῆς κληρονομούσης·
ψαλμὸς τῷ Δαυιδ.

2 – Τὰ ϱήματά μου ἐνώτισαι, κύριε,
σύνες τῆς κραυγῆς μου·

3 – πρόσχες τῇ ϕωνῇ τῆς δεήσεώς μου,
ὁ βασιλεύς μου καὶ ὁ ϑεός μου.
ὅτι πρὸς σὲ προσεύξομαι, κύριε·

4 – τὸ πρωὶ εἰσακούσῃ τῆς ϕωνῆς μου,
τὸ πρωὶ παραστήσομαί σοι καὶ ἐπόψομαι.

5 – ὅτι οὐχὶ ϑεὸς ϑέλων ἀνομίαν σὺ εἶ,
οὐδὲ παροικήσει σοι πονηρευόμενος·

6 – οὐ διαμενοῦσιν παράνομοι κατέναντι τῶν ὀϕϑαλμῶν σου,
ἐμίσησας πάντας τοὺς ἐργαζομένους τὴν ἀνομίαν.

7 – ἀπολεῖς πάντας τοὺς λαλοῦντας τὸ ψεῦδος·
ἄνδρα αἱμάτων καὶ δόλιον βδελύσσεται κύριος.

8 – ἐγὼ δὲ ἐν τῷ πλήϑει τοῦ ἐλέους σου εἰσελεύσομαι εἰς τὸν // οἶκόν σου,
προσκυνήσω πρὸς ναὸν ἅγιόν σου ἐν ϕόβῳ σου.

9 – κύριε, ὁδήγησόν με ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ἕνεκα τῶν ἐχϑρῶν // μου,
κατεύϑυνον ἐνώπιόν μου τὴν ὁδόν σου.

10 – ὅτι οὐκ ἔστιν ἐν τῷ στόματι αὐτῶν ἀλήϑεια,
ἡ καρδία αὐτῶν ματαία·
τάϕος ἀνεῳγμένος ὁ λάρυγξ αὐτῶν,
ταῖς γλώσσαις αὐτῶν ἐδολιοῦσαν.

11 – κρῖνον αὐτούς, ὁ ϑεός·
ἀποπεσάτωσαν ἀπὸ τῶν διαβουλίων αὐτῶν·
κατὰ τὸ πλῆϑος τῶν ἀσεβειῶν αὐτῶν ἔξωσον αὐτούς,
ὅτι παρεπίκρανάν σε, κύριε.

12 – καὶ εὐϕρανϑήτωσαν πάντες οἱ ἐλπίζοντες ἐπὶ σέ·
εἰς αἰῶνα ἀγαλλιάσονται, καὶ κατασκηνώσεις ἐν αὐτοῖς,
καὶ καυχήσονται ἐν σοὶ πάντες οἱ ἀγαπῶντες τὸ ὄνομά σου.

13 – ὅτι σὺ εὐλογήσεις δίκαιον·
κύριε, ὡς ὅπλῳ εὐδοκίας ἐστεϕάνωσας ἡμᾶς.

Vulgate

1 – in finem pro ea quae hereditatem consequitur psalmus David
2 – verba mea auribus percipe Domine intellege clamorem meum
3 – intende voci orationis meae rex meus et Deus meus
4 – quoniam ad te orabo Domine mane exaudies vocem meam
5 – mane adstabo tibi et videbo quoniam non deus volens iniquitatem tu es
6 – neque habitabit iuxta te malignus neque permanebunt iniusti ante oculos tuos
7 – odisti omnes qui operantur iniquitatem perdes omnes qui loquuntur mendacium virum sanguinum et dolosum abominabitur Dominus
8 – ego autem in multitudine misericordiae tuae introibo in domum tuam adorabo ad templum sanctum tuum in timore tuo
9 – Domine deduc me in iustitia tua propter inimicos meos dirige in conspectu meo viam tuam
10 – quoniam non est in ore eorum veritas cor eorum vanum est
11 – sepulchrum patens est guttur eorum linguis suis dolose agebant iudica illos Deus decidant a cogitationibus suis secundum multitudinem impietatum eorum expelle eos quoniam inritaverunt te Domine
12 – et laetentur omnes qui sperant in te in aeternum exultabunt et habitabis in eis et gloriabuntur in te omnes qui diligunt nomen tuum
13 – quoniam tu benedices iusto Domine ut scuto bonae voluntatis coronasti nos

La version de référence de la Bible en langue arménienne est l’oeuvre du Vartabed Hovhannes Zohrab, prêtre mekhitariste. Elle fut publiée en 1805 à Venise en 4 volumes.

Սաղմոս. ՜ Դ:

1 – ՛Ի կատարած օրհնու(թ)ե(ան). Սաղմոս երգոց ՛ի դաւիթ. ՜Դ.։

2 – ՛Ի կարդալ իմում լուար ինձ ա(ստուա)ծ ըստ արդարու(թ)ե(ան), ՛ի նեղու(թ)ե(ան) ինձ անդո́րր արարեր. ողորմեա́ ինձ եւ լո́ւր աղօթից իմոց։

3 – Որդի́ք մարդկան՝ մինչեւ յե՞րբ էք խստասիրտք. ընդէ՞ր սիրէք զնանրութի(ւն), եւ խնդրէք զստութի(ւն)։

4 – Ծաներո́ւք զի սքանչելիս արար տ(է)ր սրբոյ իւրում. եւ տ(է)ր լուիցէ́ ինձ ՛ի կարդալ իմում առ նա։

5 – Բարկանայք՝ եւ մի́ մեղանչէք. զոր ինչ ասէք ՛ի սիրտս ձեր յանկողինս ձեր զղջացարո́ւք։

6 – Մատուցէ́ք պատարագ արդարութե(ան), եւ յուսացարո́ւք ՛ի տ(է)ր։ Բազումք ասէին թէ ո՞ ցուցցէ մեզ զբարու(թ)ի(ւն).

7 – նշանեցաւ առ մեզ լոյս երեսաց քոց, եւ ետուր ուրախու(թ)ի(ւն) սրտից մերոց։

8 – ՛Ի պտղոյ ցորենոյ գինւոյ ձիթոյ իւրեանց լցուցե́ր զն(ո)ս(ա)։

9 – Խաղաղու(թեամ)բ յայս եւ ՛ի սոյն ննջեսցո́ւք եւ զարթիցուք.

10 – զի դու տ(է)ր միայն առանձին յուսո́վ քով բնակեցուցեր զմեզ։

Տունք. ՜ը։

Septante

1 – Εἰς τὸ τέλος, ἐν ψαλμοῖς· ᾠδὴ τῷ Δαυιδ.

2 – ᾽Εν τῷ ἐπικαλεῖσϑαί με εἰσήκουσέν μου ὁ ϑεὸς τῆς δικαιοσύνης // μου·
ἐν ϑλίψει ἐπλάτυνάς μοι·
οἰκτίρησόν με καὶ εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου.

3 – υἱοὶ ἀνϑρώπων, ἕως πότε βαρυκάρδιοι;
ἵνα τί ἀγαπᾶτε ματαιότητα καὶ ζητεῖτε ψεῦδος;
διάψαλμα.

4 – καὶ γνῶτε ὅτι ἐϑαυμάστωσεν κύριος τὸν ὅσιον αὐτοῦ·
κύριος εἰσακούσεταί μου ἐν τῷ κεκραγέναι με πρὸς αὐτόν.

5 – ὀργίζεσϑε καὶ μὴ ἁμαρτάνετε·
λέγετε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν
καὶ ἐπὶ ταῖς κοίταις ὑμῶν κατανύγητε.
διάψαλμα.

6 – ϑύσατε ϑυσίαν δικαιοσύνης καὶ ἐλπίσατε ἐπὶ κύριον.

7 – πολλοὶ λέγουσιν Τίς δείξει ἡμῖν τὰ ἀγαϑά;
ἐσημειώϑη ἐϕ’ ἡμᾶς τὸ ϕῶς τοῦ προσώπου σου, κύριε.

8 – ἔδωκας εὐϕροσύνην εἰς τὴν καρδίαν μου·
ἀπὸ καιροῦ σίτου καὶ οἴνου καὶ ἐλαίου αὐτῶν ἐπληϑύνϑησαν.

9 – ἐν εἰρήνῃ ἐπὶ τὸ αὐτὸ κοιμηϑήσομαι καὶ ὑπνώσω,
ὅτι σύ, κύριε, κατὰ μόνας ἐπ’ ἐλπίδι κατῴκισάς με.

Vulgate

1 – in finem in carminibus psalmus David

2 – cum invocarem exaudivit me Deus iustitiae meae in tribulatione dilatasti mihi miserere mei et exaudi orationem meam

3 – filii hominum usquequo gravi corde ut quid diligitis vanitatem et quaeritis mendacium diapsalma

4 – et scitote quoniam mirificavit Dominus sanctum suum Dominus exaudiet me cum clamavero ad eum

5 – irascimini et nolite peccare quae dicitis in cordibus vestris in cubilibus vestris conpungimini diapsalma

6 – sacrificate sacrificium iustitiae et sperate in Domino multi dicunt quis ostendet nobis bona

7 – signatum est super nos lumen vultus tui Domine dedisti laetitiam in corde meo

8 – a fructu frumenti et vini et olei sui multiplicati sunt

9 – in pace in id ipsum dormiam et requiescam

10 – quoniam tu Domine singulariter in spe constituisti me

La version de référence de la Bible en langue arménienne est l’oeuvre du Vartabed Hovhannes Zohrab, prêtre mekhitariste. Elle fut publiée en 1805 à Venise en 4 volumes.

Սաղմոս. ՜Գ:

1 – Սաղմոս ՛ի դաւիթ. ՛ի ժամանակի զի փախուցեալ էր նա յերեսաց աբիսողոմայ որդւոյ իւրոյ. ՜Գ.:

2 – Տ(է)ր՝ զի բազո́ւմ եղեն նեղիչք իմ, բազումք յարեան ՛ի վ(ե)ր(այ) իմ։

3 – Բազումք ասէին զանձնէ իմմէ, թէ չի́ք փրկութի(ւն) սորա առ ա(ստուա)ծ իւր։

4 – Այլ դու տ(է)ր՝ օգնական իմ ես, փա́ռք իմ եւ բարձրացուցիչ գլխոյ իմոյ։

5 – Ձայնիւ իմով ես առ տ(է)ր կարդացի, լուաւ ինձ ՛ի լեռնէ սրբոյ իւրմէ։

6 – Ես ննջեցի եւ ՛ի քուն եղէ, զարթեայ եւ տ(է)ր ընդունելի́ իմ է։

7 – Ո́չ երկեայց ես ՛ի բիւրուց զօրաց ն(ո)ց(ա). որ շուրջանակի պատեալ պահեալ պաշարէին զիս։ Արի տ(է)ր՝ եւ փրկեա́ զիս ա(ստուա)ծ իմ.

8 – զի դու հարե́ր զամենեսեան ոյք էին ընդ իս թշնամութ(եամ)բ ՛ի տարապարտուց. եւ զատամունս մեղաւորաց փշրեսցես

9 – Տեառն է փրկու(թ)ի(ւն). ՛ի վ(ե)ր(այ) ժողովրդեան քոյ օրհնու(թ)ի(ւն) քո։

Տունք. ՜ը։ Գոբղայս. ՜իը։

Septante

1 – Ψαλμὸς τῷ Δαυιδ, ὁπότε ἀπεδίδρασκεν ἀπὸ
προσώπου Αβεσσαλωμ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ.

2 – Κύριε, τί ἐπληϑύνϑησαν οἱ ϑλίβοντές με;
πολλοὶ ἐπανίστανται ἐπ’ ἐμέ·

3 – πολλοὶ λέγουσιν τῇ ψυχῇ μου
Οὐκ ἔστιν σωτηρία αὐτῷ ἐν τῷ ϑεῷ αὐτοῦ.
διάψαλμα.

4 – σὺ δέ, κύριε, ἀντιλήμπτωρ μου εἶ,
δόξα μου καὶ ὑψῶν τὴν κεϕαλήν μου.

5 – ϕωνῇ μου πρὸς κύριον ἐκέκραξα,
καὶ ἐπήκουσέν μου ἐξ ὄρους ἁγίου αὐτοῦ.
διάψαλμα.

6 – ἐγὼ ἐκοιμήϑην καὶ ὕπνωσα·
ἐξηγέρϑην, ὅτι κύριος ἀντιλήμψεταί μου.

7 – οὐ ϕοβηϑήσομαι ἀπὸ μυριάδων λαοῦ
τῶν κύκλῳ συνεπιτιϑεμένων μοι.

8 – ἀνάστα, κύριε, σῶσόν με, ὁ ϑεός μου,
ὅτι σὺ ἐπάταξας πάντας τοὺς ἐχϑραίνοντάς μοι ματαίως,
ὀδόντας ἁμαρτωλῶν συνέτριψας.

9 – τοῦ κυρίου ἡ σωτηρία,
καὶ ἐπὶ τὸν λαόν σου ἡ εὐλογία σου.

Vulgate

1 – psalmus David cum fugeret a facie Abessalon filii sui

2 – Domine quid multiplicati sunt qui tribulant me multi insurgunt adversum me

3 – multi dicunt animae meae non est salus ipsi in Deo eius diapsalma

4 – tu autem Domine susceptor meus es gloria mea et exaltans caput meum

5 – voce mea ad Dominum clamavi et exaudivit me de monte sancto suo diapsalma

6 – ego dormivi et soporatus sum exsurrexi quia Dominus suscipiet me

7 – non timebo milia populi circumdantis me exsurge Domine salvum me fac Deus meus

8 – quoniam tu percussisti omnes adversantes mihi sine causa dentes peccatorum contrivisti

9 – Domini est salus et super populum tuum benedictio tua